ترکش‌های جنگ لای سطرهای نویسنده
نگاهی به جهان داستانی احمد دهقان در مجموعه داستان “من قاتل پسرتان هستم”
جنگ به عنوان مهمترین تجربه مشترک مردم ایران در سالهای پس از انقلاب حضور کمرنگی در ادبیات داستانی معاصر ایران داشته‌است. محدودیت‌های نانوشته ایجاد شده بر سر نگاه نویسندگان به واقعیات جنگ سبب شده که نویسندگان کمتر میلی به پرداختن به جنگ داشته باشند. داستانهای جنگ در سالهای گذشته منحصر به آن دسته از داستان‌نویسانی بوده که نگاه خاصی به جنگ داشته‌اند. نگاهی که بیشتر مورد پسند دولتمردان ایرانی بوده و با استقبال مخاطبان مواجه نشده‌است. از نگاه این دسته از نویسندگان، نویسنده تا جایی مجاز است به واقعیات جنگ بپردازد که به‌زعم آنها به “ارزشها” لطمه‌ای وارد نشود. از سوی دیگر معدود نویسندگانی بوده‌اند که سعی کرده‌اند نگاه متفاوتی به مقوله‌ی جنگ داشته باشند.
احمد دهقان یکی از برجسته‌ترین این دسته از داستان‌نویسان است. او با رمان “سفر به گرای ۲۷۰ درجه” به عنوان نویسنده‌ای خلاق مطرح شد. قصه‌‌نویسی که واقعیت‌های تلخی را از جنگ هشت‌‌ساله ایران و عراق در آثارش انعکاس می‌دهد.
مجموعه داستان “من قاتل پسرتان هستم” متاثر از نگاه تلخ دهقان به جنگ نگاشته شده است. احمد دهقان در این کتاب از یک طرف به بازخوانی برگهای پنهانی از خاطرات جنگ می‌پردازد و از سوی دیگر وضعیت بغرنج رزمنده‌های دیروز در دنیای امروز را به تصویر می‌کشد. انگار نویسنده در نیمی از داستانهای کتاب مجموعه‌ای از استخوانهای قد و نیم‌‌قد اجساد را بیرون کشیده و سرنوشت تلخی را که در جنگ بر آنها گذشته، به تصویر می‌کشد.ادامه
