در حاشیه‌ی گزارش تحقیق و تفحص مجلس از وزارت ارشاد دوره‌ی خاتمی
تقصیر خودمان است. وقتی چند سال پیش نمایندگان مجلس (در این مورد ششم یا هفتم فرقی نمی‌کند) یکی از روزهای آخر شهریور را - روز تولد شهریار - به عنوان روز ملی شعر انتخاب کردند، جیکمان درنیامد. نهایتا در چند سطر نوشتیم که نهایت بدسلیقگی است این انتخاب. ننوشتیم که نمایندگان مجلس را چه به روز ملی شعر. آنها که - چپ و راست فرق نمی‌کند - با علی پروین عکس می‌اندازند تا رای بیشتری بیاورند حداکثر چند بیت از حافظ را از بر باشند. تعارف کردیم و نگفتیم - آنطور که باید نگفتیم - شهریار شاعر خوبی هست اما حداقل نام ده شاعر در تاریخ معاصر وجود دارد که از او شاعرترند خیلی هم شاعرترند. رضایت دادیم یک نماینده‌ی مجلس به صرف اینکه نامش شعردوست است درباره‌ی تعیین روز ملی شعر تصمیم بگیرد. تقصیر ماست. ما که در هر دولتی - فرقی نمی‌کند هاشمی و خاتمی و احمدی نژاد - سوژه‌ی تسویه حساب سیاستمدارانی بوده‌ایم که اگر خطابه‌هایشان را با شعر یک شاعر شروع می‌کنند دقیقا نمی‌دانند آن شعر متعلق به چه کسی است. حالا هم تقصیر ماست که عده‌ای نماینده‌ی مجلس به نام گزارش تحقیق و تفحص، درباره‌ی ابتذال آثار فرهنگی نظر بدهند. آقایان مدعی هستند هشتاد درصد کتابهای منتشر شده در دوره‌ی خاتمی مبتذل بوده است. شرط می‌بندم هیچ کدام از اعضای تحقیق و تفحص حتا یکی از این کتابها را نخوانده‌اند و قادرنیستند نام نویسندگان این کتابها را بدون تپق تلفظ کنند. حالا این آقایان مدعی هستند با وانت، مدرک علیه وزارت ارشاد دولت خاتمی دارند. دلم می‌خواست از آقای عماد افروغ (که خیلی هم دوست دارد ژست فرهنگی بگیرد) بپرسم مگر ممکن است هشتاد درصد نویسندگان یک کشور مروج ابتذال و فحشا باشند؟ لابد در کشور ما فقط اقلیتی (شامل نمایندگان مجلس) مصداق خوبی هستند. اگر این نمایندگان واقعا اعتقاد دارند نویسندگان هشتاد درصد کتابهای بررسی شده ترویج کننده‌ی فساد هستند وا مصیبتا به حال خودشان که چنین جامعه‌ای را به وجود آورده‌اند. شاید این نوع فرافکنی برای شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیتی است که نمایندگان مجلس در قبال فقر شدید فرهنگی و اقتصادی جامعه احساس می‌کنند. آنان که خودشان می‌دانند که چه بر سر فرهنگ و اقتصاد این کشور آورده‌اند حالا توپ را انداخته‌اند توی زمین نویسندگان. مردم هم که خدا را شکر کتاب نمی‌خوانند تا بدانند این جماعت چه می‌گویند. عماد افروغ، رییس کمیسیون فرهنگی مجلس در یک برنامه تلویزیونی مدرک فوق لیسانس و دکترای اعضای تیم تحقیق و تفحص را دلیلی بر علمی بودن نتیجه تحقیق می‌دانند. آیا واقعا در عالم هنر و ادبیات مدرک دکترا و فوق دکترا و ... تعیین کننده‌ی ارزش است؟ آیا اصلا چیزی به نام گزارش تحقیق و تفحص مجلس از آثار فرهنگی تولید شده در دولت از اعتبار برخوردار است؟ چرا عده‌ای نماینده که از الان به فکر جمع کردن رای برای انتخابات دوره‌ی بعد هستند به خودشان اجازه می‌دهند درباره‌ی آثار نویسندگان، شاعران و هنرمندان کشور اظهار نظر کنند؟ دلیلش را می‌خواهید. این یادداشت را از ابتدا بخوانید. تقصیر خودمان است...
جالب بود. جالب بود. دست کم تا الان تنی چند از سینماگران مواضعی گرفته اند اما از اهالی ادبیات کسی باید تا برخیزد و سخنی بگوید. کاش ماریو بارگاس یوسایی داشتیم تا ((چرا ادبیات))ای دوباره می نوشت و جایگاه ادبیات را برایشان شرح می داد.
سلام آقای مجتبی امیدوارم که حالتون خوب باشه از اینکه به من سر زدید خیلی ممنونم نوشته شما رو در وبلاگتان را خواندم خیلی قشنگ نوشته بودید امیدوارم که همیشه موفق و شاد باشید .