اولین جشنواره بین‌‌المللی شعر فجر قرار است، ۲۳ بهمن ماه طی مراسمی برگزیدگانش را اعلام کند. برگزاری چنین جشنواره‌ای از زمانی کلید خورد که محمد حسین صفار هرندی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرد که شعر، متولی دولتی ندارد و باید با برگزاری جشنواره شعر توجه بیشتری به شعر شود.
پس از بحث‌های فراوان علیرضا قزوه به عنوان دبیر اولین جشنواره بین المللی شعر فجر انتخاب شد. اما با اعلام هیات داوران سبب شد شاعران مستقل با “دولتی” خواندن این جشنواره٬ آن را تحریم کنند. به نظر می‌رسد دیوار بی‌اعتمادی بین شاعران مستقل و دولت ضخیم‌تر از آن باشد که برگزاری چنین جشنواره‌ای آن را از بین ببرد.
با احمد میر احسان یکی از داوران جشنواره بین المللی شعر فجر درباره این جشنواره گفت و گو کرده‌ایم.
احمد میر احسان که از دهه‌ی هفتاد فعالیت‌هایش روی نقد سینمایی متمرکز کرد. در دهه‌ی پنجاه شاعری آوانگارد بود. شاید بسیاری از اهالی امروز شعر از سوابق میر احسان در زمینه‌ی شعر اطلاع چندانی نداشته باشند. اما در اوایل دهه‌ی پنجاه آثار او با نام “راحا محمد سینا” در مجلات تماشا و فردوسی چاپ می‌شد. نام “محمد سینا” یا همان میر احسان زمانی بیشتر شنیده شد که اسماعیل نوری علا، مسوول صفحه شعر مجله‌ی فردوسی او را به همراه چهار شاعر جوان دیگر شاعران جوان و مطرح سال نامید و از میر احسان به عنوان شاعر شعر تصویر نام برد. اما احمد میر احسان با نوشتن مقاله‌ای با عنوان “من، یهودا” عنوان کرد که شاعر شعر تصویر نیست و شاعر شعر حجم است. اینک سی و چند سال پس از آن سالها احمد میراحسان داور بخش شعر سپید و نیمایی اولین جشنواره بین المللی شعر شده است.ادامه
شاگرد خلف کلاسهای آقای هوشنگ گلشیری، سالها پس از تشکیل کلاسهای خالق “شازده احتجاب” همچنان سایه این نویسنده بزرگ را بر سرش احساس می‌کند. آخرین آن پس از اهدای جایزه‌ی بنیاد گلشیری به حسین سناپور و اعتراض‌های پیامد این جایزه بود که نام این نویسنده را بار دیگر در کنار نام هوشنگ گلشیری قرار داد. اما دریافت جایزه‌ی گلشیری نخستین موفقیت ادبی سناپور نبود. او در اواخر دهه‌ی هفتاد به خاطر رمان “نیمه‌ی غایب” برنده‌ی جایزه‌ی مهرگان شد و در نتیجه‌ی این موفقیت اولیه رمان او به چاپ دوازدهم رسید. “ویران می‌آیی” دومین رمان سناپور بودکه مثل کتاب اولش مورد استقبال قرار نگرفت. پس از آن وی به انتشار دو مجموعه داستان دست زد. “با گارد باز” و “سمت تاریک کلمات”. “با گارد باز” به خاطر زبان دشوارش چندان نظر منتقدان و مخاطبان را جلب نکرد. اما در کتاب “سمت تاریک کلمات” نویسنده رابطه‌ی انسان امروز را مورد توجه قرار می‌دهد. او در داستانهای این مجموعه تنهایی انسان را در جهان پرهیاهوی امروز به تصویر می‌کشد. با حسین سناپور درباره‌ی کتاب “سمت تاریک کلمات” و حاشیه‌های پیرامون جایزه‌ی ادبی گلشیری به گفت و گو نشستیم.ادامه
نام محمد کشاورز چند روز پیش از آنکه جایزه‌ی منتقدین و نویسندگان مطبوعات را دریافت کند بر سر زبانها افتاد. او یکی از سه نویسنده برجسته‌ای بود که به شدت از نتیجه جایزه‌ی گلشیری انتقاد کرد. کشاورز انتخاب برگزیدگان جایزه‌ی گلشیری را از میان شاگردان این نویسنده فقید، به تقسیم آش نذری تشبیه کرده بود.
در حالی که نام محمد کشاورز در بین نامزدهای دریافت جایزه‌ی گلشیری دیده می‌شد. چند روز بعد این نویسنده بامجموعه داستان “بلبل حلبی” جایزه منتقدین و نویسندگان مطبوعات را دریافت کرد. اهدای جایزه‌ی ادبی اصفهان نیز مهر تایید دیگری بود بر توانایی‌های این نویسنده.
محمد کشاورز متولد ۱۳۳۷ در شهرستان مرودشت است. اولین مجموعه داستان او با نام “پایکوبی” در سال ۷۴ منتشر شد و برای نویسنده جایزه ادبی گردون را به ارمغان آورد. البته از محمد کشاورز در سال ۵۸ دو کتاب “جیران” و “پوست مخملی” نیز منتشر شده که خودش تمایلی ندارد که در کارنامه ادبی اش باشد.ادامه